"Bir gram tecrübe bin gram teoriden üstündür.”sözünü esas alarak yazı hayatıma başladım.
Okuduklarımın yanı sıra,tahsil ve iş hayatımın bana verdikleriyle yaşamda gözlediklerim yazılarımın esasını meydana getirdi.
Yüzlerce makale yazdım.
Malın zekatı var,bilginin zekatı neden olmasın dedim..
Sizlerden geri dönüşler aldıkça sevincim arttı.
Bugün nasıl bir konu seçeyim derken Eflatun'un bir sözü
aklıma geldi.
Eflatun'a sormuşlar;
İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?
Eflatun tek tek sıralamış,
"Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler.
Ne var ki çocukluklarını özlerler.
Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler.
Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler.
Yarınlarından endişe ederken bugünü unuturlar.
Sonuçta, ne bugünü, ne de yarını yaşarlar.
Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar.
Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler."
Yazılarımın takip edildiğinde bu dört konunun nerdeyse her biri için makalaler yazdım.
Çok enteresan bu insanoğlu.
Hatırlarsınız her bir insan ayrı bir dünya,bir insanı tanımak için denizleri boşaltsanız anlayamazsınız denir.
Bunun yanında “Biz bir hiçiz” başlıkla bizlerin bu sonsuz kainatın karşısında acizliğimizden bahsetmiştim.
Hangimiz çocukluğumuzu özlemiyoruz?
Ah! O eski günler demeyenimiz var mı?Bu konuda neden eski günleri özleriz?Bir yazıma başlık olmuştu. Beğenmediğimiz şu anımızdan bir kaç sene sonra eski günler olmayacak mı?
Neden şimdimizin kadrini bilmeyiz de Ah! Of! ederiz.Anlamış değilim.Hepimiz anlıyoruz da kıymetini bilmiyoruz.
Para kazanmak.Kazandıkça gözümüz doymamak.Bu hırsla sağlık ve sıhhatimizi bilinçsiz ihmal etmek.Şöyle bir etrafınıza bakın kırk yaşlarına gelmiş olupta oy buram oy şuram demeyen var mı?
Hele şekerim yükseldi.Tansiyonum artı.Sonra da uğraş dur hastalığınla.Harca kazandıklarını.
Çoğu kez söyledim.Yine söyleyeceğim.
Dün geçti gitti.Gelecek kim bilecek?Bir dakikamızın sonrasını var mı bilen?Covit profosörü olup da koronadan yaşamını yitirenleri görmüyormuyuz?
Peki geçmiş geldi geçti.Gelecek meçhul.O zaman şimdiyi neden kafamızda oluşturduğumuz olumsuz düşüncelerle zehir edelim.
Çoğumuz bu dediklerim içerisinde şu an bu güzel yaşamımızı karartmıyormuyuz?
Şöyle bir düşünelim.Dün gece ailece bir aradayız.Herkes kendi meşgalesinde birbirimize ayırdığımız bir zaman yok.
Ertesi gün akşam beraber olduğumuz bir aile ferdimizi kaybetmiş olalım.Geriye giderek bir gün önceki akşama dönelim.Ne yapardık?Bir gün sonra kaybetmiş olduğumuz canımızı koklar,öpmezmiydik?Bağrımıza basmazmıydık?Onunla bolca vakit geçirmezmiydik?
Ne değişti.Çünkü o zaman olan şimdinin değerini bilmedik.Boşa harcadık?
Eflatun’un söylediği gibi sonuçta, ne bugünü, ne de yarını yaşadık.
Ne olur gelin dünyayı ben yaratım diyerek yaşayan ölülerden olmayalım.
Mehmet Fuat ERGÜN…
29.01.2021