Fatih DULKADİROĞLU yazdı...
Bak İki Bin Yirmi, Hayatımın altmış beşin üzerindeki yılları hep sen ve senin gibilerle geçti. Bu yıllardan ilk üç beş tanesini nasıl yaşadığımı anımsamıyorum ama daha sonra bana anlatılanlara göre dünyaya alışmakla geçmiş o yıllarım. Geri kalan yıllarımın nasıl geçtiğini çok iyi anımsıyorum. İyi geçen yıllarım da oldu kötü geçen yıllarım da...Ama senden usandığım kadar, senden ikrah ettiğim kadar, hiç birinden usanmadım ve yılmadım. Sakın “Benim neyim vardı ki?” diye karşılık vermeyesin. Sen ne yaptın biliyor musun!
Kin doluydun,
Nefret doluydun,
Korku doluydun,
Ötekileştirme doluydun,
İçinde yalanı da barındırdın talanı da,
Çocuklarımıza okul bahçelerinde ve sınıflarda cıvıl cıvıl oynamayı unutturdun. Birbirine sarılmayı unutturdun sevgililere,
Torununu koklamayı unutturdun dedelere büyükannelere,
Düğünlerinde doyasıya eğlenmeyi unutturdun genç çiftlere,
Adaleti, açlığı ve sefaleti de söylesem utanırsın, yüzün kızarır.
Suçları, belki de sadece sevmek ya da sevmemek olan ve bu nedenle erkek kardeşi, babası,
kocası ya da sevgilisi tarafından öldürülen kadınların yaşamlarını aldın...
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi tüm dünyaya yaşattığın salgınla ölen insan sayısı sekiz yüz
binleri aştı, daha da doymadın.
Yaşamını yitiren yüzbinlerce insanın yakınları sevdiklerini sende kaybettiğini anlatacak gelecek
nesillere.
Sen sıranı savdın, çok da iyi anılacağını sanma!
Senin yerine gelecek olan İki Bin Yirmi Bir’den fazla bir şey istemiyoruz. Öncelikle sağlık getirsin,
Huzur, güven ve mutluluk getirsin,
Adalet, barış ve kardeşlik getirsin,
Kin ve nefreti barındırmasın,
İnsanlara aş ve iş kaygısı yaşatmasın,
Sevenlerin sevdikleriyle buluşup kucaklaşacakları günler getirsin. Sonuç olarak: İki Bin Yirmi’de yaşadıklarımızı yaşamak istemiyoruz...
BU DUYGULARLA YENİ YILINIZI KUTLUYORUM. (31.12.2020)